απώθηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	απώθηση	οι	απωθήσεις
γενική	της	απώθησης*	των	απωθήσεων
αιτιατική	την	απώθηση	τις	απωθήσεις
κλητική		απώθηση		απωθήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, απωθήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

απώθηση < (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική ἀπώθη(σις) + -ση → δείτε τη λέξη απωθώ

• για την «απέχθεια» και τους επιστημονικούς όρους < σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική répulsion

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈpo.θi.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐πώ‐θη‐ση

Ουσιαστικό

απώθηση θηλυκό

• η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του απωθώ
  1. βίαια απομάκρυνση
  2. απόκρουση
  3. πολύ αρνητικό συναίσθημα

     ≈ συνώνυμα: απέχθεια, αποστροφή

  4. (φυσική) συνώνυμο του άπωση

     ≠ αντώνυμα: έλξη

  5. (ψυχολογία) το διώξιμο συναισθημάτων ή αναμνήσεων από το συνειδητό, όταν δεν είναι αποδεκτά

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη απωθώ

Μεταφράσεις

• → δείτε και τις λέξεις απομάκρυνση, απέχθεια και άπωση

    η ενέργεια του απωθώ

αγγλικά : repulsion (en) γαλλικά : répulsion (fr), refoulement (fr)

    στην ψυχολογία