ατομοκεντρισμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ατομοκεντρισμός	οι	ατομοκεντρισμοί
γενική	του	ατομοκεντρισμού	των	ατομοκεντρισμών
αιτιατική	τον	ατομοκεντρισμό	τους	ατομοκεντρισμούς
κλητική		ατομοκεντρισμέ		ατομοκεντρισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ατομοκεντρισμός < άτομο + -ο- + κέντρο + -ισμός

Ουσιαστικό

ατομοκεντρισμός αρσενικό

1. (φιλοσοφία, κοινωνιολογία) θεωρία και πρακτική που βάζει στο κέντρο ή θεωρεί σημαντικότερο το άτομο κι όχι την κοινωνία

   ※  O ατομοκεντρισμός φανερώνει δέσμευση στον πρωτογονισμό των ενστικτωδών ενορμήσεων, κυρίαρχη την ανάγκη κατασφάλισης (αυτοσυντήρησης – κυριαρχίας – ηδονής) του εγωτικού υποκειμένου, άρα πρωτεύουσα τη χρησιμότητα – ωφελιμότητα. O κοινωνιοκεντρισμός, αντίθετα, δηλώνει δυναμική ελευθερίας από το ένστικτο, προτεραιότητα της αυθυπέρβασης, της μετοχής, της προσφοράς, της αμοιβαιότητας. (εφ. Καθημερινή, 15.08.2016)

   ≠ αντώνυμα: κοινωνιοκεντρισμός

2. εγωκεντρισμός

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις άτομο και κέντρο

Μεταφράσεις

    ατομοκεντρισμός