ατύχημα

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	ατύχημα	ατυχήματα
γενική	ατυχήματος	ατυχημάτων
αιτιατική	ατύχημα	ατυχήματα
κλητική	ατύχημα	ατυχήματα

Ετυμολογία

ατύχημα < αρχαία ελληνική ἀτύχημα < ατυχέω, -ῶ < α- στερητικό + τύχη

Ουσιαστικό

ατύχημα ουδέτερο

1. δυσάρεστο γεγονός από ατυχία

   Είναι ατύχημα που η Ανθολογία είναι φτωχή σχετικά έκδοση. Αποτελεί, ωστόσο, πολύτιμο μικρό ψηφιδωτό της μεγάλης ευρωπαϊκής ποίησης (Εφημερίδα Ριζοσπάστης, 17-01-2002)

2. δυσάρεστο συμβάν με μεγάλο κόστος καθώς επιφέρει υλική ζημιά ή τραυματισμό-θάνατο

   εργατικό ατύχημα, πυρηνικό ατύχημα, περιβαλλοντικό ατύχημα

   συνώνυμα: δυστύχημα

Μεταφράσεις

    ατύχημα

αγγλικά : accident (en) γαλλικά : accident (fr)

εβραϊκά : תאונה (he) εσπεράντο : akcidento (eo)