ατύχημα

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ατύχημα	τα	ατυχήματα
γενική	του	ατυχήματος	των	ατυχημάτων
αιτιατική	το	ατύχημα	τα	ατυχήματα
κλητική		ατύχημα		ατυχήματα
όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ατύχημα < αρχαία ελληνική ἀτύχημα < ατυχέω, -ῶ < α- στερητικό + τύχη

Ουσιαστικό

ατύχημα ουδέτερο

1. δυσάρεστο γεγονός από ατυχία

   Είναι ατύχημα που η Ανθολογία είναι φτωχή σχετικά έκδοση. Αποτελεί, ωστόσο, πολύτιμο μικρό ψηφιδωτό της μεγάλης ευρωπαϊκής ποίησης (Εφημερίδα Ριζοσπάστης, 17-01-2002)

2. δυσάρεστο συμβάν με μεγάλο κόστος καθώς επιφέρει υλική ζημιά ή τραυματισμό-θάνατο

   εργατικό ατύχημα, πυρηνικό ατύχημα, περιβαλλοντικό ατύχημα

   ≈ συνώνυμα: δυστύχημα

Μεταφράσεις

    ατύχημα

αγγλικά : accident (en) γαλλικά : accident (fr)

εβραϊκά : תאונה (he) εσπεράντο : akcidento (eo)