αυτοπροαίρετος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	αυτοπροαίρετος	η	αυτοπροαίρετη	το	αυτοπροαίρετο
γενική	του	αυτοπροαίρετου	της	αυτοπροαίρετης	του	αυτοπροαίρετου
αιτιατική	τον	αυτοπροαίρετο	την	αυτοπροαίρετη	το	αυτοπροαίρετο
κλητική		αυτοπροαίρετε		αυτοπροαίρετη		αυτοπροαίρετο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	αυτοπροαίρετοι	οι	αυτοπροαίρετες	τα	αυτοπροαίρετα
γενική	των	αυτοπροαίρετων	των	αυτοπροαίρετων	των	αυτοπροαίρετων
αιτιατική	τους	αυτοπροαίρετους	τις	αυτοπροαίρετες	τα	αυτοπροαίρετα
κλητική		αυτοπροαίρετοι		αυτοπροαίρετες		αυτοπροαίρετα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

αυτοπροαίρετος < (ελληνιστική κοινή) αὐτοπροαίρετος

Επίθετο

αυτοπροαίρετος, -η, -ο

• (λόγιο) που ενεργεί ελεύθερα, με τη θέλησή του, με δική του προαίρεση

Συνώνυμα

• αυτόβουλος
• εθελοντικός
• εκούσιος
• θεληματικός
• οικειοθελής

Αντώνυμα

• ακούσιος
• αναγκαστικός
• υποχρεωτικός

Συγγενικά

• αυτοπροαίρετα
• αυτοπροαιρέτως
• → δείτε τις λέξεις αυτός, προαίρεση και αίρεση

Μεταφράσεις

    αυτοπροαίρετος

αγγλικά : voluntary (en)