αυτόπτης

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αυτόπτης < αρχαία ελληνική αὐτόπτης < αὐτός ("ὀ ίδιος") + ὁράω (θέμα ὀπ- που απαντά στον μέλλοντα ὄψομαι και στον παρακείμενο ὄπωπα)

Ουσιαστικό

αυτόπτης αρσενικό ή θηλυκό (θηλυκό & αυτόπτις)

1. που βλέπει κάτι με τα ίδια του τα μάτια
   • (ως επίθετο) στη φράση αυτόπτης μάρτυρας

Μεταφράσεις

    αυτόπτης

ισπανικά : ocular (es), presencial (es)

πολωνικά : naoczny (pl)