αφή
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | αφή | οι | αφές |
| γενική | της | αφής | των | αφών |
| αιτιατική | την | αφή | τις | αφές |
| κλητική | αφή | αφές | ||
| Συνήθως στον ενικό. | ||||
| Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
αφή < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἁφή < ἅπτω
Προφορά
[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /aˈfi/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐φή
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]
αφή θηλυκό, μόνο στον ενικό
- μία από τις πέντε αισθήσεις
- (λόγιο, επίσημο) το άναμμα στις φράσεις
αφή της ολυμπιακής φλόγας- η τελετή αφής της ολυμπιακής φλόγας
- η αφή του Αγίου Φωτός
- περί λύχνων αφάς: την ώρα που αρχίζει να νυχτώνει
Πολυλεκτικοί όροι
[επεξεργασία]
Μεταφράσεις
[επεξεργασία]
η αίσθηση της αφής
|
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'ψυχή' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά θηλυκά (νέα ελληνικά)
- Λόγια διαχρονικά δάνεια από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Λόγιοι όροι (νέα ελληνικά)
- Επίσημοι όροι (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)