αἰετιδεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	αἰετιδεύς	οἱ	αἰετιδεῖς
γενική	τοῦ	αἰετιδέως	τῶν	αἰετιδέων
δοτική	τῷ	αἰετιδεῖ	τοῖς	αἰετιδεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	αἰετιδέᾱ	τοὺς	αἰετιδέᾱς
κλητική ὦ!		αἰετιδεῦ		αἰετιδεῖς
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		αἰετιδεῖ
γεν-δοτ	τοῖν		αἰετιδέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αἰετιδεύς (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἀετ(ός) + -ιδεύς

Ουσιαστικό

αἰετιδεύς, -έως αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• (πτηνό) → δείτε τη λέξη ἀετιδεύς, ο νεαρός αετός, το αετόπουλο

Πηγές

• αἰετιδεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.