αἴλουρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	αἴλουρος	οἱ/αἱ	αἴλουροι
γενική	τοῦ/τῆς	αἰλούρου	τῶν	αἰλούρων
δοτική	τῷ/τῇ	αἰλούρῳ	τοῖς/ταῖς	αἰλούροις
αιτιατική	τὸν/τὴν	αἴλουρον	τοὺς/τὰς	αἰλούρους
κλητική ὦ!		αἴλουρε		αἴλουροι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		αἰλούρω
γεν-δοτ	τοῖν		αἰλούροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «κάμηλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αἴλουρος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

αἴλουρος αρσενικό ή θηλυκό

1. (θηλαστικό ζώο) γάτα

   άλλες μορφές: αἰέλουρος

2. (ελληνιστική σημασία, φυτό, θηλυκό) «ἀναγαλλὶς ἡ κυανῆ», η αναγαλλίδα

Πηγές

• αἴλουρος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• αἴλουρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.