αἶσχος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	αἰσχεσ-
ονομαστική	τὸ	αἶσχος	τὰ	αἴσχη - αἴσχεᾰ
γενική	τοῦ	αἴσχους - αἴσχεος	τῶν	αἰσχῶν - αἰσχέων
δοτική	τῷ	αἴσχει - αἴσχεῐ̈	τοῖς	αἴσχεσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	αἶσχος	τὰ	αἴσχη - αἴσχεα
κλητική ὦ!		αἶσχος		αἴσχη - αἴσχεα
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		αἴσχει - αἴσχεε
γεν-δοτ	τοῖν		αἰσχοῖν - αἰσχέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'βέλος' όπως «σκεῦος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αἶσχος < αβέβαιης ετυμολογίας. Η παραδοσιακή σύνδεση για τη γοτθική 𐌰𐌹𐍅𐌹𐍃𐌺𐌹 (aiwiski) με την αρχαία ελληνική λέξη αἰσχύνη και την πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *h₂eygʷʰ- έχει εγκαταλειφθεί.

Ουσιαστικό

αἶσχος ουδέτερο

1. ατιμία, αισχύνη
   • (στον πληθυντικό) αισχρές πράξεις και έργα

     ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 3 (Γ. Ὅρκοι. Τειχοσκοπία. Ἀλεξάνδρου καὶ Μενελάου μονομαχία.), στίχ. 242

     αἴσχεα δειδιότες καὶ ὀνείδεα πόλλ’ ἅ μοί ἐστιν.

2. δυσμορφία, ασχήμια

Παράγωγα

 ετυμολογικό πεδίο 
αἰσχ- 

δείτε τα παράγωγά τους

• αἰσχρός (αἰσχίων, αἴσχιστος) με αἰσχρ-
• αἰσχύνω με αἰσχυν- αἰσχυντ-

και

• αἴσχιστος
• αἰσχίων
• αἰσχόω
• ἀναισχής

Πηγές

• αἶσχος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• αἶσχος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.