αὐτόνομος
Αρχαία ελληνικά (grc)
[επεξεργασία]
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
Επίθετο
[επεξεργασία]
ὁ, ἡ αὐτόνομος,ον
- αυτός που ζει με τους δικούς του κανόνες, ο ανεξάρτητος
Συγγενικά
[επεξεργασία]- αὐτονομέομαι και στη νεοελληνική αυτονομούμαι
- αὐτονομία και στη νεολληνική αυτονομία