αὐτόπους

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	αὐτόπους	τὸ	αὐτόπουν
γενική	τοῦ/τῆς	αὐτόποδος	τοῦ	αὐτόποδος
δοτική	τῷ/τῇ	αὐτόπόδῐ	τῷ	αὐτόποδῐ
αιτιατική	τὸν/τὴν	αὐτόποδᾰ	τὸ	αὐτόπουν
κλητική ὦ!		αὐτόπους		αὐτόπουν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	αὐτόποδες	τὰ	αὐτόποδᾰ
γενική	τῶν	αὐτοπόδων	τῶν	αὐτοπόδων
δοτική	τοῖς/ταῖς	αὐτόποσῐ(ν)	τοῖς	αὐτόποσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	αὐτόποδᾰς	τὰ	αὐτόποδᾰ
κλητική ὦ!		αὐτόποδες		αὐτόποδᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	αὐτόποδε	τὼ	αὐτόποδε
γεν-δοτ	τοῖν	αὐτοπόδοιν	τοῖν	αὐτοπόδοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ταχύπους' όπως «ταχύπους» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

αὐτόπους < αὐτό- + -πους

Επίθετο

αὐτόπους, -ους, -ουν

• πεζός, με τα ίδια του τα πόδια

Συνώνυμα

• το επίρρημα πεζῇ