αὐχμώδης

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	αὐχμώδης	τὸ	αὐχμῶδες
γενική	τοῦ/τῆς	αὐχμώδους	τοῦ	αὐχμώδους
δοτική	τῷ/τῇ	αὐχμώδει	τῷ	αὐχμώδει
αιτιατική	τὸν/τὴν	αὐχμώδη	τὸ	αὐχμῶδες
κλητική ὦ!		αὐχμῶδες		αὐχμῶδες
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	αὐχμώδεις	τὰ	αὐχμώδη
γενική	τῶν	αὐχμώδων	τῶν	αὐχμώδων
δοτική	τοῖς/ταῖς	αὐχμώδεσῐ(ν)	τοῖς	αὐχμώδεσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	αὐχμώδεις	τὰ	αὐχμώδη
κλητική ὦ!		αὐχμώδεις		αὐχμώδη
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	αὐχμώδει	τὼ	αὐχμώδει
γεν-δοτ	τοῖν	αὐχμώδοιν	τοῖν	αὐχμώδοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'μανιώδης' όπως «μανιώδης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

αὐχμώδης < αὐχμ(ός) + -ώδης (εἶδος)

Επίθετο

αὐχμώδης, -ης, -ες

1. που μοιάζει ρυπαρός, βρώμικος, άλουστος
2. που μοιάζει ξηρός, άνυδρος, τραχύς

Συγγενικά

• αὐχμέω
• αὐχμήεις
• αὐχμηρός
• το αὐχμῶδες (η ξηρασία)

Πηγές

• αὐχμώδης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• αὐχμώδης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.