αὔξων

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	αὔξων	ἡ	αὔξουσᾰ	τὸ	αὖξον
γενική	τοῦ	αὔξοντος	τῆς	αὐξούσης	τοῦ	αὔξοντος
δοτική	τῷ	αὔξοντῐ	τῇ	αὐξούσῃ	τῷ	αὔξοντῐ
αιτιατική	τὸν	αὔξοντᾰ	τὴν	αὔξουσᾰν	τὸ	αὖξον
κλητική ὦ!		αὔξων		αὔξουσᾰ		αὖξον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	αὔξοντες	αἱ	αὔξουσαι	τὰ	αὔξοντᾰ
γενική	τῶν	αὐξόντων	τῶν	αὐξουσῶν	τῶν	αὐξόντων
δοτική	τοῖς	αὔξουσῐ(ν)	ταῖς	αὐξούσαις	τοῖς	αὔξουσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	αὔξοντᾰς	τὰς	αὐξούσᾱς	τὰ	αὔξοντᾰ
κλητική ὦ!		αὔξοντες		αὔξουσαι		αὔξοντᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	αὔξοντε	τὼ	αὐξούσᾱ	τὼ	αὔξοντε
γεν-δοτ	τοῖν	αὐξόντοιν	τοῖν	αὐξούσαιν	τοῖν	αὐξόντοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'λύων' όπως «λήγων» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

αὔξων, -ουσα, -ον

• μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του ρήματος αὔξω