βαριεστημένος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	βαριεστημένος	βαριεστημένη	βαριεστημένο
γενική	βαριεστημένου	βαριεστημένης	βαριεστημένου
αιτιατική	βαριεστημένο	βαριεστημένη	βαριεστημένο
κλητική	βαριεστημένε	βαριεστημένη	βαριεστημένο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	βαριεστημένοι	βαριεστημένες	βαριεστημένα
γενική	βαριεστημένων	βαριεστημένων	βαριεστημένων
αιτιατική	βαριεστημένους	βαριεστημένες	βαριεστημένα
κλητική	βαριεστημένοι	βαριεστημένες	βαριεστημένα

Ετυμολογία

βαριεστημένος < μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος βαριεστάω, βαριεστώ και βαριεστίζω αλλά και του βαριέμαι

Προφορά

ΔΦΑ : /va.ɾje.stiˈme.nos/

Μετοχή

βαριεστημένος -η -ο αρσενικό

• που αισθάνεται ανία, πλήξη, κούραση για να κάνει κάτι

Συγγενικές λέξεις

• βαριεστώ / βαριεστίζω
• βαριεστημάρα / βαριεστιμάρα / βαριεστισμάρα

Μεταφράσεις

    βαριεστημένος

αγγλικά : bored (en) γερμανικά : gelangweilt (de)