βερετοῦνιν

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

βερετοῦνιν < (άμεσο δάνειο) βενετική vereton

Ουσιαστικό

βερετοῦνιν ουδέτερο (και σήμερα σε χρήση ως ιδιωματικό)

• (στρατιωτικός όρος) μεγάλο βέλος ή ακόντιο

  ※  15ος αιώνας ⌘ Λεόντιος Μαχαιράς, Εξήγησις της γλυκείας χώρας Κύπρου, η ποία λέγεται Κρόνικα, τουτέστιν Χρονικόν, Σάθας, Μεσαιωνική Βιβλιοθήκη, Τόμος 2 σελ.@books-google

  Ὁ καπετάνος ἀρμάτωσεν τὸ καστέλλι καλὰ καὶ ὠρδινίασεν καλὰ ταῖς βίγλαις του καὶ ἔρισε νὰ μηδὲν εἶναι τινὰς ἀπότορμος νὰ ρίψῃ βερετοῦνιν οὐδὲ σαγίτταν εὔκαιρα, παρὰ ἅνταν κοτέψῃ τὸ φουσάτον. Καὶ ὁ Τακκᾶς ἐτριγύρισεν τὸ κάστρον ἀπ ̓ ἔξω καὶ ἔρριψεν μέσα πολλαῖς πέτραις καὶ ἄλλα πολεμικά, καὶ μὲ τὴν δύναμιν τοῦ θεοῦ δὲν ἔβλαψε τινά.

Άλλες μορφές

• βελτόνι (και σήμερα σε χρήση ως ιδιωματικό)
• βερουτοῦνιν
• βερτόνι (και σήμερα σε χρήση ως ιδιωματικό)
• βερτοῦνιν

Παράγωγα

• βερετουνία

Κλιτικοί τύποι

• βερετοῦνιν (ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού)
• βερετούνια (ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού)

Πηγές

• βερετοῦνιν -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• σελ.99, Τόμος 4 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.