βιομήχανος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	βιομήχανος	βιομήχανοι
γενική	βιομηχάνου	βιομηχάνων
αιτιατική	βιομήχανο	βιομηχάνους
κλητική	βιομήχανε	βιομήχανοι

Ετυμολογία

βιομήχανος < αρχαία ελληνική βιομήχανος ((σημασιολογικό δάνειο) γαλλική industriel)

Ουσιαστικό

βιομήχανος αρσενικό ή θηλυκό

• ο ιδιοκτήτης βιομηχανίας

Σύνθετα

• μεγαλοβιομήχανος

Μεταφράσεις

    βιομήχανος

ρουμανικά : fabricant (ro)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ βιομήχανος	τὸ βιομήχανον	οἱ, αἱ βιομήχανοι	τὰ βιομήχανα
Γενική	τοῦ, τῆς βιομηχάνου	τοῦ βιομηχάνου	τῶν βιομηχάνων	τῶν βιομηχάνων
Δοτική	τῷ, τῇ βιομηχάνῳ	τῷ βιομηχάνῳ	τοῖς, ταῖς βιομηχάνοις	τοῖς βιομηχάνοις
Αιτιατική	τὸν, τὴν βιομήχανον	τὸ βιομήχανον	τοὺς, τὰς βιομηχάνους	τὰ βιομήχανα
Κλητική	βιομήχανε	βιομήχανον	βιομήχανοι	βιομήχανα
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			βιομηχάνω
Γενική-Δοτική			βιομηχάνοιν

Ετυμολογία

βιομήχανος < βίος + -ο- + μηχανή + -ος (< μῆχος)

Επίθετο

βιομήχανος

• που είναι ικανός να βρει ή να φτιάξει ό,τι χρειάζεται, για να ζήσει

  ※ Καὶ ὁ γνάφαλος καλούμενος τήν τε φωνὴν ἔχει ἀγαθὴν καὶ τὸ χρῶμα καλός, καὶ βιομήχανος, καὶ τὸ εἶδος εὐπρεπής. Δοκεῖ δ' εἶναι ξενικὸς ὄρνις· (Αριστοτέλης, Τῶν περὶ τὰ ζῷα ἱστοριῶν, 616b)