βιομήχανος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	βιομήχανος	οι	βιομήχανοι
γενική	του/της του	βιομηχάνου βιομήχανου	των	βιομηχάνων & βιομήχανων
αιτιατική	τον/τη	βιομήχανο	τους/τις τους	βιομηχάνους βιομήχανους
κλητική		βιομήχανο		βιομήχανοι
Ο δεύτερος τύπος της γενικής ενικού και αιτιατικής πληθυντικού, μόνο για το αρσενικό.
όπως «βιομήχανος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βιομήχανος < αρχαία ελληνική βιομήχανος, (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική industriel

Ουσιαστικό

βιομήχανος αρσενικό ή θηλυκό

• ο ιδιοκτήτης βιομηχανίας

Σύνθετα

• Νεοελληνικές λέξεις με συνθετικό 'βιομήχανος' στο Βικιλεξικό

Μεταφράσεις

    βιομήχανος

ρουμανικά : fabricant (ro)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ βιομήχανος	τὸ βιομήχανον	οἱ, αἱ βιομήχανοι	τὰ βιομήχανα
Γενική	τοῦ, τῆς βιομηχάνου	τοῦ βιομηχάνου	τῶν βιομηχάνων	τῶν βιομηχάνων
Δοτική	τῷ, τῇ βιομηχάνῳ	τῷ βιομηχάνῳ	τοῖς, ταῖς βιομηχάνοις	τοῖς βιομηχάνοις
Αιτιατική	τὸν, τὴν βιομήχανον	τὸ βιομήχανον	τοὺς, τὰς βιομηχάνους	τὰ βιομήχανα
Κλητική	βιομήχανε	βιομήχανον	βιομήχανοι	βιομήχανα
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			βιομηχάνω
Γενική-Δοτική			βιομηχάνοιν

Ετυμολογία

βιομήχανος < βίος + -ο- + μηχανή + -ος (< μῆχος)

Επίθετο

βιομήχανος

• που είναι ικανός να βρει ή να φτιάξει ό,τι χρειάζεται, για να ζήσει

  ※  Καὶ ὁ γνάφαλος καλούμενος τήν τε φωνὴν ἔχει ἀγαθὴν καὶ τὸ χρῶμα καλός, καὶ βιομήχανος, καὶ τὸ εἶδος εὐπρεπής. Δοκεῖ δ' εἶναι ξενικὸς ὄρνις· (Αριστοτέλης, Τῶν περὶ τὰ ζῷα ἱστοριῶν, 616b)