βλάμης
Από Βικιλεξικό
Πίνακας περιεχομένων
Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
| πτώση | ενικός | πληθυντικός |
|---|---|---|
| ονομαστική | βλάμης | βλάμηδες |
| γενική | βλάμη | βλάμηδων |
| αιτιατική | βλάμη | βλάμηδες |
| κλητική | βλάμη | βλάμηδες |
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- βλάμης < αλβανική vëllam
Προφορά[επεξεργασία]
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
βλάμης αρσενικό (θηλυκό: βλάμισσα)
- σύντροφος, φίλος, αδελφοποιτός
- εραστής, αγαπητικός
- κουτσαβάκης, ψευτοπαλικαράς
- κουμπάρος
- προσωνυμία που δινόταν στα μέλη κατώτερου βαθμού της Φιλικής Εταιρείας
