βολίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	βολίς	αἱ	βολίδες
γενική	τῆς	βολίδος	τῶν	βολίδων
δοτική	τῇ	βολίδῐ	ταῖς	βολίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	βολίδᾰ	τὰς	βολίδᾰς
κλητική ὦ!		βολίς*		βολίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		βολίδε
γεν-δοτ	τοῖν		βολίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βολίς < αρχαία ελληνική βολ(ή) + -ίς < → δείτε τη λέξη βάλλω

Ουσιαστικό

βολίς, -ίδος θηλυκό

1. (οπλισμός) το δόρυ, το ακόντιο
2. το ρίξιμο των ζαριών

Πηγές

• βολίς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• βολίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.