βοσκηματώδης

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	βοσκηματώδης	τὸ	βοσκηματῶδες
γενική	τοῦ/τῆς	βοσκηματώδους	τοῦ	βοσκηματώδους
δοτική	τῷ/τῇ	βοσκηματώδει	τῷ	βοσκηματώδει
αιτιατική	τὸν/τὴν	βοσκηματώδη	τὸ	βοσκηματῶδες
κλητική ὦ!		βοσκηματῶδες		βοσκηματῶδες
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	βοσκηματώδεις	τὰ	βοσκηματώδη
γενική	τῶν	βοσκηματώδων	τῶν	βοσκηματώδων
δοτική	τοῖς/ταῖς	βοσκηματώδεσῐ(ν)	τοῖς	βοσκηματώδεσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	βοσκηματώδεις	τὰ	βοσκηματώδη
κλητική ὦ!		βοσκηματώδεις		βοσκηματώδη
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	βοσκηματώδει	τὼ	βοσκηματώδει
γεν-δοτ	τοῖν	βοσκηματώδοιν	τοῖν	βοσκηματώδοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'μανιώδης' όπως «μανιώδης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

βοσκηματώδης < αρχαία ελληνική βόσκημα, βοσκηματ- + -ώδης < βοσκή < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *gʷeh₃-

Επίθετο

βοσκηματώδης, -ης, -ες

• (ελληνιστική κοινή) ζωώδης, κτηνώδης

Συνώνυμα

• θηριώδης

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη βοσκή

Πηγές

• βοσκηματώδης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.