βούτυρον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	βουτῡρο-
ονομαστική	τὸ	βούτυρον	τὰ	βούτυρᾰ
γενική	τοῦ	βουτύρου	τῶν	βουτύρων
δοτική	τῷ	βουτύρῳ	τοῖς	βουτύροις
αιτιατική	τὸ	βούτυρον	τὰ	βούτυρᾰ
κλητική ὦ!		βούτυρον		βούτυρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		βουτύρω
γεν-δοτ	τοῖν		βουτύροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βούτυρον < βοῦς, βου- + τυρός

Ουσιαστικό

βούτυρον (βούτῡρον) ουδέτερο

• (τρόφιμο) βούτυρο

Άλλες μορφές

• βούτυρος

Συγγενικά

• βουτύρινος
• βουτυροφάγος

Πηγές

• βούτυρον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• βούτυρον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.