βρούχος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	βρούχος	βρούχοι
γενική	βρούχου	βρούχων
αιτιατική	βρούχο	βρούχους
κλητική	βρούχε	βρούχοι

Ετυμολογία

βρούχος < μεσαιωνική ελληνική βρούχος < βρύχος < αρχαία ελληνική βρυχάομαι / βρυχῶμαι < ηχομιμητική λέξη

Ουσιαστικό

βρούχος αρσενικό

1. (εντομολογία) είδος κολεόπτερου της οικογένειας των βρουχιδών που προκαλεί ζημιές σε διάφορα φυτά (π.χ. όσπρια)

   συνώνυμα: μαμούνι

2. (ιδιωματικό) θόρυβος, βρυχηθμός