βρῶσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	βρῶσῐς	αἱ	βρώσεις
γενική	τῆς	βρώσεως	τῶν	βρώσεων
δοτική	τῇ	βρώσει	ταῖς	βρώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	βρῶσῐν	τὰς	βρώσεις
κλητική ὦ!		βρῶσῐ		βρώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		βρώσει
γεν-δοτ	τοῖν		βρωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πόλις' όπως «πόλις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βρῶσις < βιβρώσκω

Ουσιαστικό

βρῶσις θηλυκό

• το τρώγειν, το φάγωμα, η κατανάλωση τροφής

Συνώνυμα

• η βρωτύς, της βρωτύος (η κατανάλωση τροφής)

Συγγενικά

• βρώσιμος
• τό βρῶμα, τοῦ βρώματος (τό τρόφιμο)
• ἡ βρώμη και ὁ βρῶμος (τροφή)
• ὁ βρωτήρ, τοῦ βρωτῆρος (ὁ κατατρώγων, ὁ ἀφανίζων)
• τό βρωτόν (τό φαγητό)

Δείτε επίσης

• βρώση