γαλιδεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	γαλιδεύς	οἱ	γαλιδεῖς
γενική	τοῦ	γαλιδέως	τῶν	γαλιδέων
δοτική	τῷ	γαλιδεῖ	τοῖς	γαλιδεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	γαλιδέᾱ	τοὺς	γαλιδέᾱς
κλητική ὦ!		γαλιδεῦ		γαλιδεῖς
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		γαλιδεῖ
γεν-δοτ	τοῖν		γαλιδέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γαλιδεύς (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική γαλ(ή) + -ιδεύς

Ουσιαστικό

γαλιδεύς, -έως αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• (ζώο) η νεαρή γάτα, η γατούλα, το γατάκι

Πηγές

• γαλιδεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.