γαργαλισμός

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	γαργαλισμός	οἱ	γαργαλισμοί
γενική	τοῦ	γαργαλισμοῦ	τῶν	γαργαλισμῶν
δοτική	τῷ	γαργαλισμῷ	τοῖς	γαργαλισμοῖς
αιτιατική	τὸν	γαργαλισμόν	τοὺς	γαργαλισμούς
κλητική ὦ!		γαργαλισμέ		γαργαλισμοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		γαργαλισμώ
γεν-δοτ	τοῖν		γαργαλισμοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γαργαλισμός < γαργαλίζω

Ουσιαστικό

γαργαλισμός

• το γαργάλημα

Τοῦ δὲ γαργαλίζεσθαι μόνον ἄνθρωπον αἴτιον ἥ τε λεπτότης τοῦ δέρματος καὶ τὸ μόνον γελᾶν τῶν ζῴων ἄνθρωπον. Ὁ δὲ γαργαλισμὸς γέλως ἐστὶ διὰ κινήσεως τοιαύτης τοῦ μορίου τοῦ περὶ τὴν μασχάλην. (Αριστοτέλης, Περὶ ζῴων μορίων, 673a.7-10)

Αναφορές

• Henry Liddell - Robert Scott, A Greek English Lexicon, 7th Edition, 1883