γενναιόψυχος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	γενναιόψυχος	η	γενναιόψυχη	το	γενναιόψυχο
γενική	του	γενναιόψυχου	της	γενναιόψυχης	του	γενναιόψυχου
αιτιατική	τον	γενναιόψυχο	τη	γενναιόψυχη	το	γενναιόψυχο
κλητική		γενναιόψυχε		γενναιόψυχη		γενναιόψυχο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	γενναιόψυχοι	οι	γενναιόψυχες	τα	γενναιόψυχα
γενική	των	γενναιόψυχων	των	γενναιόψυχων	των	γενναιόψυχων
αιτιατική	τους	γενναιόψυχους	τις	γενναιόψυχες	τα	γενναιόψυχα
κλητική		γενναιόψυχοι		γενναιόψυχες		γενναιόψυχα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

γενναιόψυχος < (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική γενναιόψυχος < γενναί(ος) + -ό- + -ψυχος

Επίθετο

γενναιόψυχος, -η, -ο

• γενναίος, που διακρίνεται για τη γενναιότητά του

Συνώνυμα

• ανδρείος
• γενναίος
• γενναιόκαρδος

Αντώνυμα

• δειλός
• μικρόψυχος

Συγγενικά

• γενναιοψυχία

Μεταφράσεις

    γενναιόψυχος

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

γενναιόψυχος < (γενναῖ(ος) + -ό- + -ψυχος

Επίθετο

γενναιόψυχος

1. που έχει ευγενική ψυχή

   → χρειάζεται παράθεμα 12ος αιώνας ⌘ Ευστάθιος θεσσαλονίκης, Πονημάτιον|78.72

2. γενναίος, που διακρίνεται για τη γενναιότητά του

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .