γκαντέμης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	γκαντέμης	οι	γκαντέμηδες
γενική	του	γκαντέμη	των	γκαντέμηδων
αιτιατική	τον	γκαντέμη	τους	γκαντέμηδες
κλητική		γκαντέμη		γκαντέμηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γκαντέμης < (άμεσο δάνειο) οθωμανική τουρκική قدم (τουρκική kadem (πόδι, βήμα, μεταφορικά: καλή τύχη) ειρωνικά, όπως το αντίθετου του με το δεξί (πόδι). Με ηχηροποίηση [k] > [ɡ] από συμπροφορά με το άρθρο (tonkademi > toŋɡadmi > ton ɡademi) < περσική قدم (qadam) < αραβική قَدَم (qadam, στη σημασία πόδι). Λιγότερο πιθανή η σύνδεση με την τουρκική kademsiz (χωρίς (-siz) τύχη). Η συσχέτιση με την αγγλική goddamn (κατάρα!), goddamned (θεοκατάρατος) είναι παρετυμολογική.

Προφορά

ΔΦΑ : /ɡaˈde.mis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : γκα‐ντέ‐μης

Ουσιαστικό

γκαντέμης αρσενικό (θηλυκό γκαντέμισσα, γκαντέμω ή γκαντέμα)

1. αυτός που προκαλεί κακή τύχη στους γύρω του

   ≈ συνώνυμα: γρουσούζης

2. αυτός που δεν έχει τύχη, που όλα « του έρχονται στραβά »

   ≈ συνώνυμα: κακότυχος, άτυχος

Άλλες μορφές

• καντέμης

Συγγενικά

• γκαντεμιά
• γκαντέμισσα και γκαντέμω

Μεταφράσεις

    γκαντέμης