γνώμων

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	γνώμων	γνώμονε	γνώμονες
Γενική	γνώμονος	γνωμόνοιν	γνωμόνων
Δοτική	γνώμονι	γνωμόνοιν	γνώμοσι(ν)
Αιτιατική	γνώμονα	γνώμονε	γνώμονας
Κλητική	γνῶμον	γνώμονε	γνώμονες

Ουσιαστικό

γνώμων αρσενικό

1. → λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί)
2. (στον πληθυντικό, ελληνιστική κοινή) → δείτε τη λέξη γνώμονες (για άλογα)

   → δείτε και τη λέξη ἐλλειπογνώμων ελληνιστική κοινή

Δείτε επίσης

• και στην καθαρεύουσα → δείτε τη λέξη γνώμονας

  → και δείτε τη λέξη νηογνώμων

Πηγές

• «γνώμων» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «γνώμων» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.