γύψωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	γύψωσῐς	αἱ	γυψώσεις
γενική	τῆς	γυψώσεως	τῶν	γυψώσεων
δοτική	τῇ	γυψώσει	ταῖς	γυψώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	γύψωσῐν	τὰς	γυψώσεις
κλητική ὦ!		γύψωσῐ		γυψώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		γυψώσει
γεν-δοτ	τοῖν		γυψωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γύψωσις (ελληνιστική κοινή) < γυψόω, γυψώ + -σις < ἡ γύψος

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: (καθαρεύουσα) γύψωσις ⇘ νέα ελληνικά: γύψωση

Ουσιαστικό

γύψωσις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• η γύψωση

Πηγές

• γύψωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.