δάρτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	δάρτης	οι	δάρτες
γενική	του	δάρτη	των	δαρτών
αιτιατική	τον	δάρτη	τους	δάρτες
κλητική		δάρτη		δάρτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δάρτης < (ελληνιστική κοινή) δάρτης < αρχαία ελληνική δέρω / δείρω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *derǝ-

Ουσιαστικό

δάρτης αρσενικό

• αυτός που δέρνει

Συγγενικά

• αβγοδάρτης
• → δείτε τη λέξη δέρνω

Μεταφράσεις

    δάρτης

αγγλικά : beater (en), thrasher (en); enforcer (en), arse-kicker (en)