δαιδάλλω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

δαιδάλλω < αβέβαιου ετυμ., ίσως από το δαίδαλος, ίσως αντιστρόφως, συγγενές των δέλτος, δηλεόομαι,

Ρήμα

δαιδάλλω

• επεξεργάζομαι, εργάζομαι ως τεχνίτης
• καθιστώ περίπλοκο, εξαπατώ, παραπλανώ

• ...ἦ θαυματὰ πολλά, καί πού τι καὶ βροτῶν φάτις ὑπὲρ τὸν ἀλαθῆ λόγον δεδαιδαλμένοι ψεύδεσι ποικίλοις ἐξαπατῶντι μῦθοι: Θαύματ' αλήθεια είναι πολλά, και κάποιυ κι όσα οι άνθρωποι ιστορούνε έξω απο κάθε αλήθειας βγαίνουν νόημα.Τα παραμύθια, με λογής λογής ψέματα ξεμπολιασμένα, μας ξεγελούνε (Πίνδαρος, Ωδή Α΄, απόδοση Ιωάν. Γρυπάρης)

• στολίζω, κοσμώ

Συγγενικά

• Δαίδαλος
• δαίδαλος, -η, -ον ( περίτεχνος, περίπλοκος)
• δαιδαλόω
• δαιδάλεος, -α, -ον
• δαίδαλμα