δαῦτος

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

δαῦτος < ἐδαῦτος < ἔδε + αὐτός

Αντωνυμία

δαῦτος, -η, -ο

1. αυτός

   εἶδα τὸ ὄνειρο λοιπόν, καὶ τὸν θεὸν ἐκεῖνο, κι ὀρέγομαί τον δυνατά, μὲ δαῦτον θὲ νὰ μείνω. (Διήγησις τοῦ Ἀλεξάνδρου, 110 -D. Holton, The tale of Alexander. The rhymed version. Βυζαντινὴ καὶ Νεοελληνικὴ βιβλιοθήκη. Thessalonica, 1974)