δελφίν

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	δελφῑν-
ονομαστική	ὁ	δελφίν	οἱ	δελφῖνες
γενική	τοῦ	δελφῖνος	τῶν	δελφίνων
δοτική	τῷ	δελφῖνῐ	τοῖς	δελφῖσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	δελφῖνᾰ	τοὺς	δελφῖνᾰς
κλητική ὦ!		δελφίν		δελφῖνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		δελφῖνε
γεν-δοτ	τοῖν		δελφίνοιν
Το δίχρονο φωνήεν του θέματος σε -ῑν είναι μακρό.
3η κλίση, Κατηγορία 'δελφίν' όπως «δελφίν» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

δελφίν αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή, ζωολογία) μεταγενέστερη μορφή του δελφίς: το δελφίνι

Πηγές

• δελφίν - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.