δεσμώτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	δεσμώτης	οι	δεσμώτες
γενική	του	δεσμώτη	των	δεσμωτών
αιτιατική	τον	δεσμώτη	τους	δεσμώτες
κλητική		δεσμώτη		δεσμώτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δεσμώτης < αρχαία ελληνική δεσμώτης < δεσμός

Ουσιαστικό

δεσμώτης αρσενικό (θηλυκό: δεσμώτρια)

• αυτός που είναι δεμένος με δεσμά, ο φυλακισμένος
• (μεταφορικά) ο δέσμιος

Μεταφράσεις

    δεσμώτης