δεσπότης

Δείτε επίσης : δεσποτάκι

Ελληνικά (el) [επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	δεσπότης	οι	δεσπότες, δεσπότηδες & δεσποτάδες
γενική	του	δεσπότη & δεσπότου	των	δεσποτών, δεσπότηδων & δεσποτάδων
αιτιατική	τον	δεσπότη	τους	δεσπότες, δεσπότηδες & δεσποτάδες
κλητική		δεσπότη & δέσποτα		δεσπότες, δεσπότηδες & δεσποτάδες
Η γενική ενικού δεσπότου και η κλητική ενικού δέσποτα! σε επίσημο ύφος λόγου.
Κατηγορία όπως «ράφτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

δεσπότης < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική δεσπότης < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *déms pótis < *dṓm (σπίτι, δόμος) + *pótis (κύριος)

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /ðeˈspo.tis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δε‐σπό‐της

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

δεσπότης αρσενικό

ηγεμόνας, άρχοντας
(ειδικότερα) ο ηγεμόνας ενός δεσποτάτου
(θρησκεία) επίσκοπος (με κλητική δέσποτα και πληθυντικό δεσπότες και δεσποτάδες)

Συγγενικές λέξεις[επεξεργασία]

Σύνθετα[επεξεργασία]

Εκφράσεις[επεξεργασία]

θα πεις τον δεσπότη Παναγιώτη

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

δεσπότης

αγγλικά : ruler ^(en), despot ^(en)(2)

θρησκευτικός όρος

→ δείτε τη λέξη επίσκοπος

Αρχαία ελληνικά (grc) [επεξεργασία]

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	δεσπότης	οἱ	δεσπόται
γενική	τοῦ	δεσπότου	τῶν	δεσποτῶν
δοτική	τῷ	δεσπότῃ	τοῖς	δεσπόταις
αιτιατική	τὸν	δεσπότην	τοὺς	δεσπότᾱς
κλητική ὦ!		δέσποτᾰ^*		δεσπόται
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		δεσπότᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		δεσπόταιν
* Εξαίρεση κλητικής ενικού με αναβιβασμό του τόνου.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία όπως «τοξότης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

δεσπότης < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *déms pótis < *dṓm (σπίτι, δόμος) + *pótis (κύριος). Συγγενές με το σανσκριτικό दम्पति (dám-pati), "κύριος του σπιτιού"

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

δεσπότης αρσενικό

κύριος, κυρίαρχος, αφέντης (ιδίως σε αντίθεση με τον δούλο)
απόλυτος άρχοντας (για τα κράτη της Ανατολής), τύραννος
για θεούς
αυτός που κατέχει κάτι, ιδιοκτήτης

Συγγενικές λέξεις[επεξεργασία]

Σύνθετα[επεξεργασία]

ἀδέσποτος

Πηγές[επεξεργασία]

«δεσπότης» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012.
«δεσπότης» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

δεσπότης

Πίνακας περιεχομένων

Ελληνικά (el) [επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Προφορά[επεξεργασία]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

Συγγενικές λέξεις[επεξεργασία]

Σύνθετα[επεξεργασία]

Εκφράσεις[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αρχαία ελληνικά (grc) [επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

Συγγενικές λέξεις[επεξεργασία]

Σύνθετα[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

δεσπότης

Ελληνικά (el) [επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Προφορά[επεξεργασία]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

Συγγενικές λέξεις[επεξεργασία]

Σύνθετα[επεξεργασία]

Εκφράσεις[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αρχαία ελληνικά (grc) [επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

Συγγενικές λέξεις[επεξεργασία]

Σύνθετα[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

Αναζήτηση