διάδρομος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	διάδρομος	διάδρομοι
γενική	διαδρόμου	διαδρόμων
αιτιατική	διάδρομο	διαδρόμους
κλητική	διάδρομε	διάδρομοι

Ετυμολογία

διάδρομος < αρχαία ελληνική διάδρομον (ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου διάδρομος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈðia.ðɾɔ.mɔs/

Ουσιαστικό

διάδρομος αρσενικό

1. μακρόστενος χώρος σε κτήριο ή μεταφορικό μέσο στον οποίο έχουν πρόσβαση τα περισσότερα τα μέρη του ίδιου επιπέδου
2. (ειδικότερα) το απλά διαμορφωμένο ή ειδικά στρωμένο δάπεδο σε αεροδρόμιο ή αλλού που χρησιμεύει για την προσγείωση και την απογείωση αεροπλάνων
3. (ειδικότερα) (στίβος) κάθε μία από τις σειρές που χωρίζονται με γραμμές και στις οποίες τρέχουν οι αθλητές
4. (συνεκδοχικά) μακρόστενο χαλί
5. όργανο γυμναστικής που έχει ιμάντα κινούμενο με ρυθμιζόμενη ταχύτητα

Μεταφράσεις

    διάδρομος

αγγλικά : corridor (en), aisle (en), passage (en), hall (en) γαλλικά : corridor (fr), couloir (fr), piste (fr) ιταλικά : corridoio (it) pista (it)

ρωσικά : коридор (ru)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

διάδρομος < → Η ετυμολογία λείπει.

Επίθετο

διάδρομος

1. περιπλανώμενος
2. μη νόμιμος
3. χαλαρός

Συγγενικές λέξεις

• διάδρομον
• διαδρομή