διάσεισις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διάσεισῐς	αἱ	διασείσεις
γενική	τῆς	διασείσεως	τῶν	διασείσεων
δοτική	τῇ	διασείσει	ταῖς	διασείσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	διάσεισῐν	τὰς	διασείσεις
κλητική ὦ!		διάσεισῐ		διασείσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διασείσει
γεν-δοτ	τοῖν		διασεισέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διάσεισις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική διασεί(ω) + -σις

Ουσιαστικό

διάσεισις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή , ιατρική) η διάσειση, τράνταγμα

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις διασείω και σείω

Πηγές

• διάσεισις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.