διάστιξις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διάστιξῐς	αἱ	διαστίξεις
γενική	τῆς	διαστίξεως	τῶν	διαστίξεων
δοτική	τῇ	διαστίξει	ταῖς	διαστίξεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	διάστιξῐν	τὰς	διαστίξεις
κλητική ὦ!		διάστιξῐ		διαστίξεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διαστίξει
γεν-δοτ	τοῖν		διαστιξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διάστιξις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική διαστίζω < δια- στίζω, στιγ- + -σις > -ξις

Ουσιαστικό

διάστιξις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή , γραμματική) η διάστιξη

Πηγές

• διάστιξις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.