διάτανος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	διάτανος	οι	διάτανοι
γενική	του	διάτανου	των	διάτανων
αιτιατική	τον	διάτανο	τους	διάτανους
κλητική		διάτανε		διάτανοι
Κατηγορία όπως «αντίλαλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διάτανος < συμφυρμός των διά(βο)λος + (σα)ταν(άς) + -ος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈðʝa.ta.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : διά‐τα‐νος

Ουσιαστικό

διάτανος αρσενικό

• (προφορικό) ο διάβολος, σε εκφορά πιο ήπια

  ※  Δεν πέρασε πολλή ώρα κι ο Σεϊτάν Ιμπρήμης , ή κατά τους συντοπίτες του Διάτανος ή Διαβολοπροσκυνημένος , έλαβε το λόγο ανεβαίνοντας σε ψάθινο σκαμνί μπροστά στο παγωμένο ακροατήριο :... (Γιάννης Νέζης, Η Αφροδίτη στο Πασαλίκι του Ενεβάχτε, εκδ. Παρασκήνιο, σελ. 33, 1998)

Εκφράσεις

• άι στο διάτανο

Μεταφράσεις

    διάτανος