διάχυση
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
| πτώση | ενικός | πληθυντικός |
|---|---|---|
| ονομαστική | διάχυση | διαχύσεις |
| γενική | διάχυσης & διαχύσεως |
διαχύσεων |
| αιτιατική | διάχυση | διαχύσεις |
| κλητική | διάχυση | διαχύσεις |
Ετυμολογία [επεξεργασία]
Ετυμολογία - διάχυση < αρχαία ελληνική διάχυσις < διαχέω < διά + χέω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *ǵʰew- (χέω, χύνω, ρέω) ((μεταφραστικό δάνειο) γαλλική diffusion)
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /ði.ˈa.xi.si/ και /ˈðʝa.xi.si/
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
διάχυση θηλυκό
- η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του διαχέω / διαχύνω
- (φυσική) ο διασκορπισμός των ακτίνων (φωτός ή θερμότητας) καθώς ανακλώνται μετά την πρόσκρουσή τους σε μια επιφάνεια
- η αλληλοεισχώρηση υγρών ή αερίων καθώς έρχονται σε επαφή μεταξύ τους
[επεξεργασία]
- διαχύνω
- διαχύσεις
- διαχυτικά
- διαχυτικός
- διαχυτικότητα
- διάχυτος
- → δείτε τις λέξεις: διά, χύνω και χέω
Δείτε επίσης[επεξεργασία]
-
διάχυση στη Βικιπαίδεια
