διαβάτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	διαβάτης	οι	διαβάτες
γενική	του	διαβάτη	των	διαβατών
αιτιατική	τον	διαβάτη	τους	διαβάτες
κλητική		διαβάτη		διαβάτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διαβάτης < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική διαβάτης

Ουσιαστικό

διαβάτης αρσενικό (θηλυκό διαβάτισσα)

• κάποιος που προχωρά με τα πόδια και περνά από έναν τόπο, ο περαστικός, ο οδοιπόρος

Μεταφράσεις

    διαβάτης

αγγλικά : passer-by (en) γαλλικά : passant (fr)

Πηγές

• διαβάτης -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• διαβάτης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• διαβάτης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.