διαβατήριο

Ελληνικά (el) [επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	διαβατήριο	τα	διαβατήρια
γενική	του	διαβατηρίου	των	διαβατηρίων
αιτιατική	το	διαβατήριο	τα	διαβατήρια
κλητική		διαβατήριο		διαβατήρια
όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

διαβατήριο < αρχαία ελληνική διαβατήρια < επίθετο διαβατήριος

διαβατήριο ουδέτερο

επίσημο ταξιδιωτικό έγγραφο, απαραίτητο για να ταξιδέψει κανείς στο εξωτερικό. Έχει μορφή μικρού βιβλιαρίου και φέρει τη φωτογραφία του κατόχου
αρμόδιες για την έκδοση και την ανανέωση διαβατηρίων είναι οι αστυνομικές αρχές

με την κάρτα επιβίβασης στο χέρι προχωρήσαμε για τον έλεγχο διαβατηρίων
(μεταφορικά) οτιδήποτε επιτρέπει σε κάποιον να εισέλθει σε έναν επαγγελματικό, καλλιτεχνικό κ.λπ χώρο
ένα πτυχίο δεν είναι απαραίτητα το διαβατήριο για την επιτυχία

διαβατήριο