διαιρώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

διαιρώ < αρχαία ελληνική διαιρέω / διαιρῶ < διά + αἱρέω / αἱρῶ

Προφορά

ΔΦΑ : /ði.eˈɾo/

Ρήμα

διαιρώ (παθητική φωνή: διαιρούμαι)

1. χωρίζω κάτι σε μέρη
2. (μαθηματικά) κάνω διαίρεση

   → δείτε τις λέξεις διαιρέτης και διαιρετέος

3. εμβάλλω σε διχόνοια

   ≈ συνώνυμα: διχάζω

Συγγενικές λέξεις

αδιαίρετα αδιαίρετο αδιαίρετος διαίρεση διαιρέσιμος διαιρετέος

διαιρέτης διαιρετικός διαιρετός διαιρετότητα υποδιαίρεση υποδιαιρώ

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	διαιρώ	διαιρούσα	θα διαιρώ	να διαιρώ		διαιρώντας
β' ενικ.	διαιρείς	διαιρούσες	θα διαιρείς	να διαιρείς	(διαίρει)
γ' ενικ.	διαιρεί	διαιρούσε	θα διαιρεί	να διαιρεί
α' πληθ.	διαιρούμε	διαιρούσαμε	θα διαιρούμε	να διαιρούμε
β' πληθ.	διαιρείτε	διαιρούσατε	θα διαιρείτε	να διαιρείτε	διαιρείτε
γ' πληθ.	διαιρούν(ε)	διαιρούσαν(ε)	θα διαιρούν(ε)	να διαιρούν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		διαίρεσα	θα διαιρέσω	να διαιρέσω		διαιρέσει
β' ενικ.		διαίρεσες	θα διαιρέσεις	να διαιρέσεις	διαίρεσε
γ' ενικ.		διαίρεσε	θα διαιρέσει	να διαιρέσει
α' πληθ.		διαιρέσαμε	θα διαιρέσουμε	να διαιρέσουμε
β' πληθ.		διαιρέσατε	θα διαιρέσετε	να διαιρέσετε	διαιρέστε
γ' πληθ.		διαίρεσαν διαιρέσαν(ε)	θα διαιρέσουν(ε)	να διαιρέσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω διαιρέσει	είχα διαιρέσει	θα έχω διαιρέσει	να έχω διαιρέσει
β' ενικ.	έχεις διαιρέσει	είχες διαιρέσει	θα έχεις διαιρέσει	να έχεις διαιρέσει	έχε διαιρεμένο
γ' ενικ.	έχει διαιρέσει	είχε διαιρέσει	θα έχει διαιρέσει	να έχει διαιρέσει
α' πληθ.	έχουμε διαιρέσει	είχαμε διαιρέσει	θα έχουμε διαιρέσει	να έχουμε διαιρέσει
β' πληθ.	έχετε διαιρέσει	είχατε διαιρέσει	θα έχετε διαιρέσει	να έχετε διαιρέσει	έχετε διαιρεμένο
γ' πληθ.	έχουν διαιρέσει	είχαν διαιρέσει	θα έχουν διαιρέσει	να έχουν διαιρέσει
Συντελεσμένοι χρόνοι β΄ (μεταβατικοί)
Παρακείμενος	έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) διαιρεμένο
Υπερσυντέλικος	είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) διαιρεμένο
Συντελ. Μέλλ.	θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) διαιρεμένο
Υποτακτική	να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) διαιρεμένο

    Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	διαιρούμαι	διαιρούμουν	θα διαιρούμαι	να διαιρούμαι
β' ενικ.	διαιρείσαι	διαιρούσουν	θα διαιρείσαι	να διαιρείσαι
γ' ενικ.	διαιρείται	διαιρούνταν	θα διαιρείται	να διαιρείται
α' πληθ.	διαιρούμαστε	διαιρούμασταν διαιρούμαστε	θα διαιρούμαστε	να διαιρούμαστε
β' πληθ.	διαιρείστε	διαιρούσασταν διαιρούσαστε	θα διαιρείστε	να διαιρείστε	διαιρείστε
γ' πληθ.	διαιρούνται	διαιρούνταν	θα διαιρούνται	να διαιρούνται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		διαιρέθηκα	θα διαιρεθώ	να διαιρεθώ		διαιρεθεί
β' ενικ.		διαιρέθηκες	θα διαιρεθείς	να διαιρεθείς	διαιρέσου
γ' ενικ.		διαιρέθηκε	θα διαιρεθεί	να διαιρεθεί
α' πληθ.		διαιρεθήκαμε	θα διαιρεθούμε	να διαιρεθούμε
β' πληθ.		διαιρεθήκατε	θα διαιρεθείτε	να διαιρεθείτε	διαιρεθείτε
γ' πληθ.		διαιρέθηκαν διαιρεθήκαν(ε)	θα διαιρεθούν(ε)	να διαιρεθούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω διαιρεθεί	είχα διαιρεθεί	θα έχω διαιρεθεί	να έχω διαιρεθεί		διαιρεμένος
β' ενικ.	έχεις διαιρεθεί	είχες διαιρεθεί	θα έχεις διαιρεθεί	να έχεις διαιρεθεί
γ' ενικ.	έχει διαιρεθεί	είχε διαιρεθεί	θα έχει διαιρεθεί	να έχει διαιρεθεί
α' πληθ.	έχουμε διαιρεθεί	είχαμε διαιρεθεί	θα έχουμε διαιρεθεί	να έχουμε διαιρεθεί
β' πληθ.	έχετε διαιρεθεί	είχατε διαιρεθεί	θα έχετε διαιρεθεί	να έχετε διαιρεθεί
γ' πληθ.	έχουν διαιρεθεί	είχαν διαιρεθεί	θα έχουν διαιρεθεί	να έχουν διαιρεθεί

Μεταφράσεις

    διαιρώ

αγγλικά : divide (en), split (en), disunite (en) γαλλικά : diviser (fr) γερμανικά : dividieren (de) εβραϊκά : לחלק (he) ισπανικά : dividir (es) ιταλικά : dividere (it) ολλανδικά : verdelen (nl)