διακοινώνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

διακοινώνω < δια- + κοινός + -ώνω (μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική communiquer)

Ρήμα

διακοινώνω (παθητική φωνή: διακοινώνομαι)

• κάνω διακοίνωση

Συγγενικά

• διακοίνωση
• → δείτε τις λέξεις διά και κοινός

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	διακοινώνω	διακοίνωνα	θα διακοινώνω	να διακοινώνω		διακοινώνοντας
β' ενικ.	διακοινώνεις	διακοίνωνες	θα διακοινώνεις	να διακοινώνεις	διακοίνωνε
γ' ενικ.	διακοινώνει	διακοίνωνε	θα διακοινώνει	να διακοινώνει
α' πληθ.	διακοινώνουμε	διακοινώναμε	θα διακοινώνουμε	να διακοινώνουμε
β' πληθ.	διακοινώνετε	διακοινώνατε	θα διακοινώνετε	να διακοινώνετε	διακοινώνετε
γ' πληθ.	διακοινώνουν(ε)	διακοίνωναν διακοινώναν(ε)	θα διακοινώνουν(ε)	να διακοινώνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		διακοίνωσα	θα διακοινώσω	να διακοινώσω		διακοινώσει
β' ενικ.		διακοίνωσες	θα διακοινώσεις	να διακοινώσεις	διακοίνωσε
γ' ενικ.		διακοίνωσε	θα διακοινώσει	να διακοινώσει
α' πληθ.		διακοινώσαμε	θα διακοινώσουμε	να διακοινώσουμε
β' πληθ.		διακοινώσατε	θα διακοινώσετε	να διακοινώσετε	διακοινώστε
γ' πληθ.		διακοίνωσαν διακοινώσαν(ε)	θα διακοινώσουν(ε)	να διακοινώσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω διακοινώσει	είχα διακοινώσει	θα έχω διακοινώσει	να έχω διακοινώσει
β' ενικ.	έχεις διακοινώσει	είχες διακοινώσει	θα έχεις διακοινώσει	να έχεις διακοινώσει
γ' ενικ.	έχει διακοινώσει	είχε διακοινώσει	θα έχει διακοινώσει	να έχει διακοινώσει
α' πληθ.	έχουμε διακοινώσει	είχαμε διακοινώσει	θα έχουμε διακοινώσει	να έχουμε διακοινώσει
β' πληθ.	έχετε διακοινώσει	είχατε διακοινώσει	θα έχετε διακοινώσει	να έχετε διακοινώσει
γ' πληθ.	έχουν διακοινώσει	είχαν διακοινώσει	θα έχουν διακοινώσει	να έχουν διακοινώσει

Μεταφράσεις

    διακοινώνω