διαμοίραση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διαμοίραση	οι	διαμοιράσεις
γενική	της	διαμοίρασης*	των	διαμοιράσεων
αιτιατική	τη	διαμοίραση	τις	διαμοιράσεις
κλητική		διαμοίραση		διαμοιράσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, διαμοιράσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διαμοίραση < μεσαιωνική ελληνική διαμοίρασις < διαμοιράζω

Ουσιαστικό

διαμοίραση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του διαμοιράζω

Άλλες μορφές

• διαμοιρασμός

Συνώνυμα

• μοίρασμα
• διανομή

Μεταφράσεις

    διαμοίραση

→ δείτε τις λέξεις μοίρασμα και διανομή