διαστίζω

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

διαστίζω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική διαστίζω < δια- + στίζω

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /ði.aˈsti.zo/ & /ði̯aˈsti.zo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐α‐στί‐ζω

Ρήμα[επεξεργασία]

διαστίζω, αόρ.: διέστιξα, μτχ.π.π.: διεστιγμένος (χωρίς παθητική φωνή) ^[1]

(γραμματική) τοποθετώ σημεία στίξεως σε κείμενο
γεμίζω κάποιον ή κάτι με στίγματα
≈ συνώνυμα: καταστίζω

Συγγενικά[επεξεργασία]

→ και δείτε τις λέξεις διά, στίζω και στίξη

Κλίση[επεξεργασία]

Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	διαστίζω	διέστιζα	θα διαστίζω	να διαστίζω		διαστίζοντας
β' ενικ.	διαστίζεις	διέστιζες	θα διαστίζεις	να διαστίζεις	διάστιζε
γ' ενικ.	διαστίζει	διέστιζε	θα διαστίζει	να διαστίζει
α' πληθ.	διαστίζουμε	διαστίζαμε	θα διαστίζουμε	να διαστίζουμε
β' πληθ.	διαστίζετε	διαστίζατε	θα διαστίζετε	να διαστίζετε	διαστίζετε
γ' πληθ.	διαστίζουν(ε)	διέστιζαν διαστίζαν(ε)	θα διαστίζουν(ε)	να διαστίζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		διέστιξα	θα διαστίξω	να διαστίξω		διαστίξει
β' ενικ.		διέστιξες	θα διαστίξεις	να διαστίξεις	διάστιξε
γ' ενικ.		διέστιξε	θα διαστίξει	να διαστίξει
α' πληθ.		διαστίξαμε	θα διαστίξουμε	να διαστίξουμε
β' πληθ.		διαστίξατε	θα διαστίξετε	να διαστίξετε	διαστίξτε
γ' πληθ.		διέστιξαν διαστίξαν(ε)	θα διαστίξουν(ε)	να διαστίξουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω διαστίξει	είχα διαστίξει	θα έχω διαστίξει	να έχω διαστίξει
β' ενικ.	έχεις διαστίξει	είχες διαστίξει	θα έχεις διαστίξει	να έχεις διαστίξει	έχε διεστιγμένο
γ' ενικ.	έχει διαστίξει	είχε διαστίξει	θα έχει διαστίξει	να έχει διαστίξει
α' πληθ.	έχουμε διαστίξει	είχαμε διαστίξει	θα έχουμε διαστίξει	να έχουμε διαστίξει
β' πληθ.	έχετε διαστίξει	είχατε διαστίξει	θα έχετε διαστίξει	να έχετε διαστίξει	έχετε διεστιγμένο
γ' πληθ.	έχουν διαστίξει	είχαν διαστίξει	θα έχουν διαστίξει	να έχουν διαστίξει
Συντελεσμένοι χρόνοι β΄ (μεταβατικοί)
Παρακείμενος	έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) διεστιγμένο
Υπερσυντέλικος	είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) διεστιγμένο
Συντελ. Μέλλ.	θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) διεστιγμένο
Υποτακτική	να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) διεστιγμένο
Συντελεσμένοι χρόνοι β΄ (αμετάβατοι)
Παρακείμενος	είμαι, είσαι, είναι διεστιγμένος - είμαστε, είστε, είναι διεστιγμένοι
Υπερσυντέλικος	ήμουν, ήσουν, ήταν διεστιγμένος - ήμαστε, ήσαστε, ήταν διεστιγμένοι
Συντελ. Μέλλ.	θα είμαι, θα είσαι, θα είναι διεστιγμένος - θα είμαστε, θα είστε, θα είναι διεστιγμένοι
Υποτακτική	να είμαι, να είσαι, να είναι διεστιγμένος - να είμαστε, να είστε, να είναι διεστιγμένοι

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

διαστίζω

Αναφορές[επεξεργασία]

↑ Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

διαστίζω < δια- + στίζω

Ρήμα[επεξεργασία]

διαστίζω

χρησιμοποιώ σημεία στίξης, διαστίζω
εντυπώνω, μαρκάρω

Συγγενικά[επεξεργασία]

[1] Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)

[1]

διαστίζω

Πίνακας περιεχομένων

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Προφορά[επεξεργασία]

Ρήμα[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Κλίση[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Ρήμα[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

διαστίζω

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Προφορά[επεξεργασία]

Ρήμα[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Κλίση[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Ρήμα[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

Αναζήτηση