διατίμηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διατίμηση	οι	διατιμήσεις
γενική	της	διατίμησης*	των	διατιμήσεων
αιτιατική	τη	διατίμηση	τις	διατιμήσεις
κλητική		διατίμηση		διατιμήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, διατιμήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διατίμηση < ελληνιστική κοινή διατίμησις < διά + αρχαία ελληνική τιμάω / τιμῶ

Προφορά

ΔΦΑ : /ði̯aˈti.mi.si/ & /ðʝaˈti.mi.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐α‐τί‐μη‐ση ή

τυπογραφικός συλλαβισμός : δια‐τί‐μη‐ση

Ουσιαστικό

διατίμηση θηλυκό

• (οικονομία) ο προκαθορισμός από το κράτος της (συνήθως ανώτερης) τιμής πώλησης προϊόντος πρώτης ανάγκης, με βάση προκαθορισμένα στοιχεία (π.χ. τιμή αγοράς, σημείο πώλησης κλπ.)

  Ο υφυπουργός Ανάπτυξης παραδέχθηκε ότι το κόστος στις οργανωμένες πλαζ είναι απαγορευτικό για τις οικογένειες και πως πρέπει να προωθηθεί το μέτρο της διατίμησης -κάτι που μπορεί να επιβάλει το υπουργείο σε μη ιδιωτικές πλαζ. (*)

Συγγενικά

• διατιμημένος
• διατιμώ
• → δείτε τις λέξεις δια και τιμώ

Μεταφράσεις

    διατίμηση

αγγλικά : valorize (en)/valorise (en)/valourise (en) /valourize (en) (έχει και άλλες σημασίες)• rate (en), asking price (en)