διαταγή
Πίνακας περιεχομένων
Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
| πτώση | ενικός | πληθυντικός |
|---|---|---|
| ονομαστική | διαταγή | διαταγές |
| γενική | διαταγής | διαταγών |
| αιτιατική | διαταγή | διαταγές |
| κλητική | διαταγή | διαταγές |
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- διαταγή < αρχαία ελληνική διαταγή < διατάσσω
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
διαταγή θηλυκό
- γραπτό ή προφορικό κείμενο με το οποίο ένας ανώτερος (στρατιωτικός ή άλλος) απευθύνεται σε έναν κατώτερο και του αναθέτει ένα έργο που πρέπει αυτός υποχρεωτικά να διεκπεραιώσει ή του απαγορεύει να κάνει συγκεκριμένα πράγματα
- (στον πληθυντικό) το δικαίωμα που έχει κάποιος να διατάζει, η διοικητική ευθύνη, η αρχηγία
- Οι Αμερικανοί στις διαταγές τώρα των Ιρακινών... ' (τίτλος άρθρου της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 3 Ιανουαρίου 2009)
- (στον πληθυντικό) το δικαίωμα που έχει κάποιος να διατάζει, η διοικητική ευθύνη, η αρχηγία
- (τραπεζικές εργασίες) διαταγή πληρωμής: γραπτή εντολή προς την τράπεζα για την πληρωμή ενός ποσού
[επεξεργασία]
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
διαταγή
