διαφύλαξις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διαφύλαξῐς	αἱ	διαφυλάξεις
γενική	τῆς	διαφυλάξεως	τῶν	διαφυλάξεων
δοτική	τῇ	διαφυλάξει	ταῖς	διαφυλάξεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	διαφύλαξῐν	τὰς	διαφυλάξεις
κλητική ὦ!		διαφύλαξῐ		διαφυλάξεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διαφυλάξει
γεν-δοτ	τοῖν		διαφυλαξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διαφύλαξις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική διαφυλάσσω, δια-φυλακ- + -σις > -ξις

Ουσιαστικό

διαφύλαξις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) η διαφύλαξη

Πηγές

• διαφύλαξις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.