δικλινής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δικλινής	η	δικλινής	το	δικλινές
γενική	του	δικλινούς*	της	δικλινούς	του	δικλινούς
αιτιατική	τον	δικλινή	τη	δικλινή	το	δικλινές
κλητική		δικλινή(ς)		δικλινής		δικλινές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	δικλινείς	οι	δικλινείς	τα	δικλινή
γενική	των	δικλινών	των	δικλινών	των	δικλινών
αιτιατική	τους	δικλινείς	τις	δικλινείς	τα	δικλινή
κλητική		δικλινείς		δικλινείς		δικλινή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δικλινής < δι- + -κλινής

Επίθετο

δικλινής, -ής, -ές

• (αφορά στέγη) που έχει δύο κεκλιμένα επίπεδα

  ※  Η στέγη είναι επιμήκης δικλινής στο υπερυψωμένο κεντρικό κλίτος και μονοκλινής χαμηλότερη στα πλάγια κλίτη και τον νάρθηκα. (Αφροδίτη Πασαλή, «Ο Άγιος Γεώργιος στην Βασιλική της Καλαμπάκας», Βυζαντινά, 25 (Θεσσαλονίκη 2005) 72)

Συνώνυμα

• δίριχτος

Δείτε επίσης

• επικλινής
• μονοκλινής
• τρικλινής

Μεταφράσεις

    δικλινής

→ δείτε τη λέξη δίριχτος