δικομανής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δικομανής	η	δικομανής	το	δικομανές
γενική	του	δικομανούς*	της	δικομανούς	του	δικομανούς
αιτιατική	τον	δικομανή	τη	δικομανή	το	δικομανές
κλητική		δικομανή(ς)		δικομανής		δικομανές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	δικομανείς	οι	δικομανείς	τα	δικομανή
γενική	των	δικομανών	των	δικομανών	των	δικομανών
αιτιατική	τους	δικομανείς	τις	δικομανείς	τα	δικομανή
κλητική		δικομανείς		δικομανείς		δικομανή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δικομανής < δίκη + μανία

Ουσιαστικό

δικομανής αρσενικό

• Αυτός που έχει μανία να συμμετέχει σε δίκες, συνήθως ως μηνυτής

Συνώνυμα

• φιλόδικος

Μεταφράσεις

    δικομανής

αγγλικά : litigious (en)